Ketika ayahbunda masih hidup, hendaknya menyayangi
ayahbunda serupa dengan mereka menyayangi kita semasa kecil, saat kita masih
berusia kecil, ayahbunda begitu menyayangi kita, sekarang ayahbunda sudah
berusia lanjut, mata telah kabur, pendengaran mulai terganggu, bicara pun jadi
kurang jelas, gerakan tak selincah dulu lagi, apakah kita ada menunjukkan
perhatian kita pada mereka? Apakah kita ada menjaga mereka? Apakah kita menjaga
mereka serupa dengan menjaga anak sendiri? Apabila kita dapat melakukannya maka
ini disebut anak berbakti.
Saat berusia lanjut, ayahbunda mulai sakit-sakitan,
anak cucu banyak yang tidak berbakti, bisa datang berkunjung sudah lumayan
baik. Sedangkan anak cucu yang mengerahkan segenap perhatian untuk menjaga
ayahbunda, sudah sulit dijumpai.
Di sekolah anda dididik oleh guru, budi guru adalah
serupa dengan budi ayahbunda. Guru mendidikmu agar menjadi manusia berguna.
Setelah menamatkan kuliah dan mendapatkan gelar, anda mengabdi pada masyarakat,
budi guru janganlah dilupakan.
Seorang anak dapat menjadi insan berbakat, berkat
jasa ayahbunda dan guru, merekalah yang membuatmu jadi berhasil, maka itu budi
ayahbunda dan budi guru adalah serupa. Yang tidak sama adalah ketika guru
meninggal dunia, murid takkan mengenakan pakaian berkabung, namun di benak
mereka senantiasa mengenang budi kebajikan guru, tanpa guru maka takkan ada
prestasi kita hari ini, tiada pula karir kita hari ini.
Kutipan
Ceramah Master Chin Kung 2 Juli 2017
父母在世，要像父母早年愛護自己，自己在一、二歲的時候，父母怎麼照顧你，現在父母老了，眼花了，耳聾了，說話說不清楚了，動作緩慢了，有沒有關心他？有沒有照顧他？有沒有能夠像照顧嬰兒那樣的照顧？如果能做到了，這叫孝子。父母在晚年，如果造作不善業，身體都不很好，迫切需要人照顧。兒孫不孝，來看看他，問候問候，就算不錯了。全心全力照顧，這種兒孫見不到了，不能說沒有，我們沒有遇到，沒看到。稍微長大了，老師的教導，這個恩德跟父母相同。你能夠接受教育上學，老師幫助你成人。你大學畢業，學位拿到了，你開始服務社會、服務大眾，老師的恩德不能忘記。一個人能成為一個有用的人才，老師跟父母把你養成的，對待老師跟對待父母完全一樣，沒有兩樣。不一樣的只有在孝服有差別，老師不在了，學生念念不忘老師，不穿孝服，心喪，心裡頭常常念著老師的恩德，沒有老師就沒有你這個人，也就沒有這個事業，做人不能不知道。
文摘恭錄 — 淨土大經科註（第四回） （第四七二集） 2017/7/2
